Helder MDMA moment

Het is een mooie nazomerse avond, ik sta met mijn moeder te wachten op een tram ergens in het centrum van de stad. We hebben samen de dag doorgebracht, maar moeders wil graag naar huis en aangezien zij buiten de stad woont en parkeren echt hel is in het centrum, maakt zij met alle liefde gebruik van het openbaar vervoer. Nu is mijn moeder prima instaat om alleen te reizen, maar voor mijn eigen gemoedstoestand hou ik haar toch gezelschap tot de juiste tram arriveert. Terwijl we wat napraten over onze activiteiten van deze avond zie ik in de verte de tram aankomen.
'Mama, je tram komt er aan.'
'Heel goed kind. Doe je voorzichtig als je straks naar huis loopt? Niet met vreemde mannen mee gaan hè?' zegt ze tegen me terwijl ze naar me knipoogt.
'Tenzij hij heel leuk is, maar dan moet hij wel echt heel leuk zijn.'
De deuren van de tram gaan open en ik beloof lachend dat ik me zal gedragen. Moeders wil instappen maar moet even wachten op een hip uitziende jonge man die redelijk wappie het fenomeen in- en uitgang probeert te ontravelen terwijl hij een geannimeerd gesprek heeft met zich zelf. Moeders kijkt me bedenkelijk aan en ik trek m'n schouders op. De tram rijdt met moeders er in weg en ik loop observerend achter wappie zijnde oom hipster aan. Gezien de toestand waarin hij zich verkeerd en de kleding die hij aan heeft vermoed ik dat hij van Valtifest af komt en de MDMA die hij daar tot zich heeft genomen is nog lang niet uitgewerkt. Af en toe vang ik vlagen op van zijn monoloog maar een logisch verhaal kan ik er niet van maken. Het is wel een net mannetje, want ondanks zijn wazigheid, gooit hij bij het passeren van een vuilnisbak netjes een blikje in de container. Net op het moment dat ik bedenk dat ik dit type toch echt voorbij moet lopen draait hij zich om, ziet mij, gooit hij zijn armen in de lucht en roept heel hard 'HEEEEEE!'
In een impuls doe ik precies het zelfde, wat voor voorbijgangers een bijzonder lollig gezicht moet zijn geweest.
'Oh' zegt oom hipster 'Die had ik niet verwacht. Zullen we even knuffelen?'
'Ehm... Nee.'
'Nee, ok we gaan niet knuffelen. Weet je toevallig wel hoe ik bij de Korsakoff kom?
'Je moet hier die kant op, die straat helemaal uitlopen, dan loop je er vanzelf tegen aan. Oom hipster kijkt even naar mijn uitgestoken hand en vraagt dan 'Met die kant, bedoel je dan links?' Als het op richting aan komt is hij duidelijk helderder dan ik. Oversteken daarintegen geeft wel een probleem, want hij ziet echt niet dat het voetgangerslicht op rood staat waardoor hij tot drie keer toe bijna wordt overreden. Toch voel ik me niet geroepen om zijn reddende engel te spelen, ik heb mijn moeder immers beloofd niet met vreemde mannen mee te gaan.